رتبه‌بندی دانشگاه‌ها در جهان توسط چند موسسه معتبر انجام می‌شود که شاخص هر یک از آن‌ها با دیگری متفاوت است. شاخص‌های کمی از جمله مساحت دانشگاه، تعداد دانشجویان، نسبت دانشجویان خارجی به داخلی، نسبت کارکنان خارجی به داخلی در کنار شاخص‌های کیفی از جمله استاندارد پژوهش‌های انجام شده توسط دانشجویان دانشگاه، اعتبار استادان و اعتبار دانشگاه از جمله مواردی‌اند که توسط موسسات برای رتبه بندی مورد توجه قرار می‌گیرند.
در رتبه‌بندی شانگهای، دانشگاه‌های ایران در بین ۳۰۰ دانشگاه اول جهان هیچ جایگاهی ندارند. اولین دانشگاه ایرانی به این رتبه‌بندی راه پیدا کرده «دانشگاه تهران» است که در رتبه ۳۹۱ قرار گرفته است. دانشگاه علوم پزشکی تهران در رتبه ۴۵۰ و دانشگاه تربیت مدرس در رتبه ۵۵۲، امیرکبیر ۶۰۲، شریف ۶۶۰، شهید بهشتی در ۷۵۰ دانشگاه‌های برتر جهان در رتبه‌بندی شانگهای قرار گرفته‌اند