جمعی متفرق و ناموافق
رهبران ۵۷ کشور عضو سازمان همکاری اسلامی، در پایان نشست تاریخی‌شان در ریاض نتوانستند بر سر هیچ اقدام عملی علیه اسرائیل به توافق برسند.
این در حالی بود که انواع پیشنهاد برای اقداماتی از این دست در نشست مطرح شده بود؛ از تندترین پیشنهاد که توسط جمهوری اسلامی ایران ارائه شد و از همه کشورهای عضو درخواست شد تا ارتش اسرائیل را «تروریست» اعلام کنند تا پیشنهادات ملایم‌تر مانند قطع روابط دیپلماتیک با اسرائیل که از سوی بشار اسد ارائه شد.
این نشست که در آخرین دقایق به عنوان «نشست مشترک سران اتحادیه عرب و سازمان همکاری‌های اسلامی» معرفی شد، بازتاب روشنی بود از تضاد منافع عمیق میان کشورهایی که در ظاهر همگی به دلیل اکثریت جمعیتی مسلمان خود را در یک جبهه معرفی می‌کنند، اما در زمان عمل، هرکدام اولویت‌های جداگانه‌ای دارند.
دلیل این‌که ناگهان این نشست به عنوان یک اقدام مشترک با اتحادیه عرب معرفی شد هم این بود که در نشست اتحادیه عرب نیز بر سر این‌که این کشورها باید دست به چه اقدامی بزنند، توافقی حاصل نشد.
شاید این امیدواری در میان برخی کشورهای مخالف اسرائیل وجود داشت که در این نشست به دلیل حضور ایران و ترکیه که هر دو طرفدار تنبیه اسرائیل هستند، بخت بیشتری برای فشار بر کشورهای مخالف اقدام تنبیهی وجود دارد اما کشورهای عربی همچنان به شعار بسنده کردند و خواستار آتش بسی که اسرائیل رد می‌کند و به ریش آنها می خندد ، شدند .