(زاده ۱۰ مهر ۱۳۰۸ تهران – درگذشته ۲۲ آبان ۱۳۷۳ تهران) نویسنده و پژوهشگر “فرزند ملک‌الشعرای بهار”
او در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران در رشته ادبیات فارسی نام‌نویسی کرد اما دوسال پس از آن به‌دلیل فعالیت‌های سیاسی از دانشگاه رانده‌شد و به زندان افتاد. در بهار ۱۳۳۴ آزاد شد و دوباره به دانشگاه رفت و سرانجام در ۱۳۳۶ تحصیلاتش را در دوره کارشناسی به‌پایان رساند.
وی در سال ۱۳۳۷ برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت و از مدرسه زبان‌های شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن فوق لیسانس گرفت.
سال‌ها پس از آن، با دریافت دکترا به دانشگاه تهران رفت و در رشته اساطیر ایران باستان به تدریس پرداخت.
آرامگاه وی در قطعه هنرمندان است.
آثار:
واژه‌نامه بُندهش “پهلوی – فارسی” انتشارات بنیاد فرهنگ، تهران ۱۳۴۵
جمشید شاه، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۴۶
بَستور، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، تهران ۱۳۴۷
واژه‌نامه گزیده‌های زاداسپرم “پهلوی – فارسی” انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران ۱۳۵۱
اساطیر ایران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، تهران ۱۳۵۲
پژوهشی در اساطیر ایران، انتشارات توس، تهران ۱۳۶۲ چاپ دوم “با تجدیدنظر و افزوده‌های تازه، انتشارات آگاه، تهران ۱۳۷۵
درباره قیام ژاندارمری خراسان به‌رهبری کلنل محمدتقی‌خان پسیان، انتشارات معین، تهران ۱۳۶۹
بُندهش، فرنبغ دادگی، انتشارات توس، تهران ۱۳۶۹
رستم و دیوسفید، انتشارات نگار، تهران ۱۳۷۰
سخنی چند درباره شاهنامه “پیوست کتاب – داستان‌های شاهنامه فردوسی” انتشارات سروش/نگار، تهران ۱۳۷۲
تخت جمشید “با نصراله کسراییان” تهران ۱۳۷۲
رستم و سهراب، انتشارات نگار، تهران ۱۳۷۳
جُستاری چند در فرهنگ ایران، انتشارات فکر روز، تهران ۱۳۶۳ چاپ دوم ۱۳۶۴
ادبیات مانوی “با ابوالقاسم اسماعیل‌پور” انتشارات زنده رود/نشرکارنامه، تهران ۱۳۹۴
ادیان آسیایی، نشرچشمه، تهران چاپ اول: ۱۳۷۵ چاپ دوم: تابستان ۱۳۷۵
از اسطوره تا تاریخ، نشرچشمه، تهران ۱۳۷۶.
🆔 @bargi_az_tarikh